Wyjazd za granicę zwykle wiąże się z pewnym stresem. Jest to nieuniknione. W końcu trzeba dopilnować na raz wielu istotnych spraw. Nie można zapomnieć o dokumentach, pieniądzach i rzeczy osobistych, z którymi nie powinno się rozstawać. Spraw jest jeszcze więcej na głowie, kiedy nie jedziemy na beztroski urlop, lecz wyruszamy za zachodnią granicę z zamiarem podjęcia pracy. Zanim się dotrze do celu, warto zapoznać się z kilkoma podstawowymi informacjami dotyczącymi tych, którzy wyjeżdżają do Niemiec pracować.

Obowiązujące zasady zatrudnienia

Przede wszystkim należy mieć świadomość tego, że przebywając na terenie danego kraju (bez względu jakiego), automatycznie podlegamy tamtejszej jurysdykcji. Zasada, że nieznajomość prawa szkodzi (ignorantia iuris nocet) ma tutaj zastosowanie.  Odnosi się to do wszystkich gałęzi prawa, m.in. więc prawa cywilnego, karnego, podatkowego, rodzinnego czy pracy. 

Zatrzymamy się przy ostatniej z odnóg – prawie pracy. Zawiera ono zbiór zasad prawnych regulujących stosunki zachodzące między pracownikiem a pracodawcą. Przepisy te zaś reguluje Kodeks Cywilny (w Niemczech nie ma Kodeksu Pracy). Ewentualne spory z zatrudniającym rozstrzygane są za sprawą niemieckich sądów oraz odnośnych instytucji.

Ustawa o swobodnym przepływie osób z UE sprawia, że nie musimy się starać o zezwolenie na pobyt w Niemczech, co ułatwia nam stawiać dalsze kroki w Niemczech. Zezwolenie na legalny pobyt otrzymujemy automatycznie, za co odpowiadają urzędy ds. cudzoziemców. 

Pisemna umowa z pracodawcą nie jest obowiązkowa od pierwszych dni pracy. Z reguły sporządzana jest po kilku tygodniach, wcześniej obowiązuje jej ustna wersja. Przeważnie pierwsze miesiące pracy (pół roku) uznawane są za okres próbny.

Nie musimy pracować u kogoś, lecz możemy zarobkować na własny rachunek. Jako że zakładanie spółki wiąże się z wieloma trudnościami (prawo jest w tym względzie dość zawikłane), poleca się raczej funkcjonowanie w formie jednoosobowej firmy.

Czas pracy i zarobki

W Niemczech standardowo obowiązuje 39-godzinny tydzień pracy, na pierwsze cztery dni tygodnia przypada 8 godzin; natomiast ostatni, piątek, jest nieco luźniejszy, bo pracujemy wówczas godzinę krócej. Natomiast maksymalnie w ciągu tygodnia można pracować 48 godzin, choć istnieją tu również wyjątki. Poszczególne branże rządzą się swoimi prawami i odnosi się to choćby do płacy minimalnej, która jest regularnie renegocjowana przez odpowiednie związki zawodowe.

Urlop

Z kolei urlop przysługuje nam dopiero po przepracowaniu 6 miesięcy. Podstawę w przypadku 6-dniowego tygodnia pracy stanowią 24 dni urlopowe, a gdy jest on 5-dniowy – 20. Oczywiście liczba dni wzrasta wraz z przedłużaniem się stażu pracy.

Dodatkowo warto pamiętać o dniach ustawowo wolnych od pracy, są to zarówno święta państwowe, jak i religijne. W poszczególnych krajach związkowych ich zakres może się nieco różnić, dlatego warto się zapoznać z zasadami obowiązującymi w landzie, do którego się wybieramy.